شعری یونس رضایی
ترجمه از زبان کردی: سیامند مهتدی

لطفا بگو سرخ؛ سلفی
شعری یونس رضایی
ترجمه از زبان کردی: سیامند مهتدی


سر بَرِ سرت گرم خون
در بستر  ابرهایت
که پائیز در کوله‌هایشان...آلبومیست از جدایی
تنها من و تو...و خوشبختی تکرار می‌شود
                      در کوچه‌های صبح


بگذار دموکراسی  در میان پرونده‌ها ویلان تر
و من  نیز در دره‌های تو

چشم در چشمت که بی‌کران‌تر
از پژواک آئینه‌ها ... و کرختی  به جوار تنهایی
شکوفه‌هایشان آفتاب.

حقوق انسان در فرهنگ مغرب
باری؛ تا به روشنایی بدرخشد ....
                              شباهنگام

حقوق من نیز در مطلع نگاهت
بر قامت صخره‌ها... مضمونیست مَلَس از درد

در کنار دریاها عکسی به اتفاق  تشنگی
به کنار کوه‌ها.. موزه‌ای از تاریخ برف
بر شاخ آفریقا...
نقشه‌ی سفید جنگل‌های دوزخ
و پنجه‌های بیابان سینا ... مملو از  گام‌های فرعون و کبوتر

دوربین‌ها کُرچ رویدادند همگی
دور از تنهایی کبوترهای سفید من و تو
که تشنه بر نقشه‌های سرخ...
تا آشیانه‌ای  ز آتش.

دور از جهان یکی سلفی ... ای سرزمینم!
تا با هم  بسوی سرخی ... که رنگ زمانست

دوباره شکوفا شو در سیمای شعله
تا دور
که فرصتیست ما بین گلوله‌ها و آواره‌گیم.