شعری از پابلو نرودا
ترجمه ی سعید جهانپولاد
نویسنده : سعید جهانپولادتاریخ ارسال : 13 مهر 96
بخش : ادبیات جهان
√√ دوستت ندارم √√
دوستت ندارم
چنانکه نمک باشی یا گل سرخ یا سنگ « توپاز»*
یا غرش گرگنماها
که در آتش بیز ،
خاموش می شود
عاشقت هستم
بنام همه آن چیزها
که تاریکای خاصی دارند
که دوست داری
بمانند همانگونه در راز
در میان سایه و روح
دوستت دارم
شبیه گلی یا گیاهی
که هرگزم شکوفا نمی شود
و اما روشنایی گلها را
با خود می کشد
شاکر عشقی از توام
که عطری دلگشا را
که از خاک برخاست وُ
در پیکر تاریکم به زندگی نشست !!
دوستت دارم بی آنکه بدانم
از چه وقت و ُکجا وُ چگونه
دوستت داشته ام
عاشقت هستم
بی راز وُ
بی غرور
بخاطر این دوستت دارم
چراکه هیچ راهی را
باز نمی شناسم
از زمانیکه منی و تویی
وجود نداشت
چه نزدیک است
دستهایت
وقتی روی سینه ام
آرام می گیرد
تا زمانیکه به خواب بروم
این دستهای من ،
درست پیش چشمان تو
می ایستد
از کتاب Essential Neruda
اشعار انتخابی پابلو نرودا
* توپاز ، سنگ درمانی و شفابخشی که معتقدند با بوسیله این سنگها که در انگشتر و سینه بند و غیره ، در صنایع دستی بکار می رود
| لینک کوتاه : |
چاپ صفحه
