شعری از معین دریایی

سلام ، خسته نباشی لباس نارنجی !
که از نگاه خیابان دگر نمی رنجی
اگرچه غرق خودی چون سکوت ، لب وا کن
چقدر مثل خیابان نه ، کوچه ی دنجی !
رفیق راه تو شد چرخ دستی لنگت
همان که رنج به جان می خرید تا گنجی...
به پشت کوهه ی تو آفتاب بنشیند
افق به حرمت نامت شده ست نارنجی...

***
 بروب شعر مرا  لایق تو چندان نیست
سراید از تو مگر شاعر سخن سنجی !