شعری از محبوبه ابراهیمی

ﺑﯽ ﻃﺎﻗﺘﻢ ﺑﻪ ﻃﺎﻕ ﺳﺮﺑﯽ ﺳﻘﻒ

ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﺩﺭ ﺻﻒ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﻗﺎﺻﺪﮎ

ﻃﺎﻗﺪﯾﺲ ﻫﺎﯼ ﺗﯿﺮﺍﮊﻩ ﯼ ﺣﺮﺍ

ﻧﺎﻭﺩﯾﺲ ﻫﺎﯼ ﭘﺮ ﺧﻮﻥ ﻋﻠﯿﺼﺪﺭ ﺯﺍﻭﯾﻪ ﻧﻮﮊﻩ

ﻗﻨﺪﯾﻞ ﻫﺎﯼ ﺍﻟﻤﺎﺱ ﺍﺷﮏ

ﭘﮋﻭﺍﮎ ﻫﺎﯼ ﻋﺸﻖ

.

.

ﻏﺎﺭ ﻣﺎﺩﺭ ﻏﻢ ﻫﺎﺳﺖ

ﻏﺎﺭ ﻣﺎﺩﺭ ﻗﻤﺮﻫﺎﯼ ﺩﺭ ﻋﻘﺮﺏ

ﻏﺎﺭ ﻣﺎﺩﺭ ﻧﻘﺺ ، ﺗﻨﺎﻗﺾ

ﻣﺤﺼﻮﻝ ﺟﺒﺮﯾﯿﻞ ﻫﺎﯼ ﻭﺍﮊﮔﻮﻥ

ﺧﻮﻑ - ﻓﺎﺵ ﻫﺎ

ﺗﺒﺎﺩﻝ ﺍﺳﻤﯿﺮﻧﻒ ﻫﺎﯼ ﻣﻮﺝ ﺩﺍﺭ ﺑﺎ ﺩﯾﺎﺯﭘﺎﻡ ﻫﺎﯼ ﺗﺎﺏ ﺩﺍﺭ

ﻏﺎﺭ ﻣﺎﺩﺭ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻫﺎﯼ ﻏﺮﺑﺎﻝ ﺷﺪﻩ ﺭﯾﺨﺘﻪ ﮐﻒ ﺍﺗﺎﻕ

ﻭ ﮔﻮﺭﻫﺎ ﻏﺎﺭ ﻫﺎﯼ ﻋﻤﻮﺩﯼ ﺯﻣﯿﻦ ..

.

.

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ

ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﺎ ﭘﻮﻟﮏ ﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕﯽ ﻭ

ﻣﻨﺠﻮﻕ ﻫﺎﯼ ﺍﺑﻠﻖ

ﻣﯽ ﺩﻭﺯﻣﺖ ﺑﻪ ﺷﻌﺮ

ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻻﻧﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ

ﺩﺭ ﺳﻮﺳﻮﯼ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﻧﻘﺮﻩ ﺍﯼ ﻭ ﻧﻮﺍﯼ ﺳﻪ ﺗﺎﺭ

ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺷﮑﺎﻑ ﻏﺎﺭ ﻋﻤﻮﺩﯾﺖ

ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭘﺮ ﺑﺮﻑ ﻫﻤﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ می کنی