شعری از علی باباچاهی

شکار پروانه

هر پروانه ای که بر سر این شاخه بنشیند غنیمتی ست

به شکار پروانه رفتن       فشنگ می خواهد       تفنگ می خواهد

خرمگس اما از بوی اودکلن یالِ اسب هم غش می کند

هر عاشقی فقط یکبار به خواب می بیند چاه پر از پروانه را

تومرده ای      تمام!

پروانه ها که چپ چپ نگاهت نکنند       مرده ای تو!

از پشتِ گوش اسب نیفتاده ای به زمین

و گرنه قدر خرمگسی  می دانستی که بر خلاف پروانه

                                        به زخم سرِ زانویت عمیقاً نگاه می کند

هر خرمگسی که برسرِ این شاخه بنشیند غنیمتی ست

به شکار خرمگس رفتن       فشنگ می خواهد       تفنگ می خواهد

پروانه اما از بوی اودکلن یال اسب هم غش می کند

هر پروانه ای فقط یکبار به خواب می بیند       چاه پر از خرمگس را

                                                                           دیماه 1385