شعری از حسین چمن سرا
تاریخ ارسال : 12 مرداد 96
بخش : قوالب کلاسیک
از قفا آید جفا ، روید زمین را مین و مار
پیش روی ما چه راهی مانده خواجه ؟ الفرار !
گرگ و میشان میکُشد با همدگر باد سحر
چوب خشک و خاصه تر سوزد ز ننگ این تبار
صحبت از آدم شد اما ما که آدم نیستیم
سیب ها سهم شما باشند و سهم ما شرار
آسمان با فصل پیری تا کجا خو کرده ای
بر سر ما عاقبت دیدی چه آوردی ؟ غبار
یاعلی گفتیم و روز از نو نیامد ، شمع ها
از شما اشکی درآوردند و از ما صد دمار
لینک کوتاه : |
چاپ صفحه