دو شعر از تیرداد آتشکار

دو شعر از تیرداد آتشکار:

 

۱

بانوانه 

پنج پر سپید 

به دو بخش از صبح بخشیدی اُ

روح را دمیدی تا برسد 

و صبح را صدای تو بیدار کرد 

و دار زد دیوار دیوانه را 

مرور فصل است دست‌های‌ات 

و لب‌هات 

پیشانی‌ام را به سجده برد 

جا - که 

خوشه‌ی انگور 

نخ آمرزش من بود

 

 

 

 

۲

نام من 

ر

ی

ش

ه

از نام چهارم تو می‌گیرد

و رفت آر غلیظ صبح 

در شیهه فرشته‌ای شسته می‌شود

پس نگین رام کننده‌ات را 

به خط‌های تن من بزن 

که نشسته‌ام اُ

دیوانه 

برای تاریک خون 

ضرب شقیقه‌ات را

ستاره نوشته‌ام 

تنها - آن دقیقه 

دقیقه قلب.