ما خُرده های شیشۀ عمرِ صداقتیم
اسنادِ محرمانۀ صدها جنایتیم
ما گوشت های چرخ شده در کنارِ هم
گلبرگ های سوختۀ بی قرارِ هم ...

مثل آتش که بیفتد به دلِ ابریشم
گاهی از خواب تو با پای خودم رد می شم
روح زنجیریِ آواره ی بی انصافم
دورِ دلتنگیِ تو پیله ی غم می بافم ...

هزار و سیصد و هشتاد و...
چهار سالِ قبل
دوباره یادِ تو افتاد و
چهار سالِ قبل
تمام شهر
پُر از خوابِ خوبِ کودک بود
و بعد حادثه رُخ داد و
«چهار سالِ قبل» ...
...

حالا نه فاتح‌ام، نه حاکم
و این جنگ را هرگز نخواهم برد
بی تو
سرگشته‌ام و بی‌هدف
دیگر مثل گذشته‌ها نخواهم بود
بی تو ... ...