شعری از مهرداد شهابی

- زرافه های زخمی -

ما خُرده های شیشۀ عمرِ صداقتیم
اسنادِ محرمانۀ صدها جنایتیم

ما گوشت های چرخ شده در کنارِ هم
گلبرگ های سوختۀ بی قرارِ هم

ما خانه های خالیِ زیرِ گلوله ها
زرافه های زخمیِ تیرِ کوتوله ها

ما دستمالِ خونیِ روی شقیقه ایم
آمارِ مرگِ واصله در هر دقیقه ایم

ما بغضِ کوچه های پُر از کوچِ نیمه شب
تکرارِ نامِ شهرِ بلا دیده زیرِ لب

ما مَستِ رقص در بغلِ سیمِ خاردار
آوازهای شادِ گره خورده روی دار

این جا برای مُردنِ ما سور می دهند
حقِ حیات را تهِ یک گور می دهند

جَنگ است و دست های کسی بر گلوی ماست
ما زنده ایم و صلحِ جهان آرزوی ماست

با من بمان، نیازِ بزرگی ست زندگی
با من بمان که رازِ بزرگی ست زندگی

وقتِ سرودِ تازه ای از عشق خواندن است
تنها سلاحِ جبهۀ ما زنده ماندن است!