معرفی «کاغذهای گراپون»
مجموعه‌یی از شعرهای دیدِم ماداک
ترجمه‌ی رؤیا شاه‌حسین‌زاده

«کاغذهای گراپون» - مجموعه‌یی از شعرهای دیدِم ماداک Didem Madak - با ترجمه‌ی رؤیا شاه‌حسین‌زاده - در دست‌رسِ علاقه‌مندان قرار گرفت.
دیدِم ماداک در 8 نیسان Nisan منطبق بر ماهِ آوریل و در سال 1970 در ایزمیر İzmir  یا همان ازمیر دیده به‌ جهان گشود. بعد از پایانِ تحصیلاتِ متوسطه در دانش‌کده‌ی حقوقِ دانش‌گاهِ نهمِ ایلول Dokuz Eylül Üniversitesi  - نهم سپتامبر - درس خواند. شعرهای او از همان آغازِ شاعری‌اش در نشریاتی مثل اؤکوز Öküz، لودینگیرراLudingirra   و سوم‌باهار Sombahar  به چاپ می‌رسید. نخستین کتابِ او در سالِ 2000 منتشر شد و جایزه‌ی شعرِ انتشاراتِ اینکیلاپ İnkılap  یا همان انقلاب - به معنای تحول - را نصیبِ دیدِم ماداک کرد. این شاعر به دلیلِ ‌تحصیل در رشته‌ی حقوق، در شعرهای خود به مفاهیمِ انسانی بسیار اهمیت داده است. او متأسفانه عمرِ کوتاهی داشت و به علتِ ابتلا به بیماریِ‌ سرطان در 41 سالگی و در 24 تِمموز Temmuz منطبق بر ماهِ ژوئیه و در سال 2011 در ایستانبول دیده از جهان فروبست.
از دیدِم ماداک سه کتابِ شعر چاپ شده است:
کاغذهای گراپون/ 2000/ Grapon Kağıtları
درختِ آه‌ها/ 2002/ Ah'lar Ağacı
محله‌ی گَردِ فلفلِ/ 2007/ Pulbiber Mahallesi
تمامیِ شعرهایی که از این شاعر در این مجموعه منتشر شده‌ حجمی به نسبت بلندتر از شعرهای معمول دارند و باید بگویم که به طور کلی حجم اغلبِ شعرهای دیدِم ماداک به همین منوال است. شعرِ «فروشنده» پنج قسمت دارد که قسمت دومِ آن را به اتفاق می‌خوانیم:
در زیرزمین‌ها با خودم کنار آمدم
در زیرزمین‌ها به خودم عادت کردم
شب‌ها
نبودن‌ام
به پیش‌وازم می‌آمد
و روی پله‌ها گل‌های خشک پهن می‌کرد
من
بارها به خاطرِ‌مربای توت فرنگی گریه‌ام گرفت
افسون شدم
با صدای تاکسی‌هایی که «سیبل» در آن‌ها آواز می‌خواند
همیشه چیزهایی که آدم را افسون می‌کنند
بر چیزهایی که افسون‌اش نمی‌کنند غالب‌اند
تو چرا
عکس دورانِ ‌کودکی‌ام بودی ای دل؟
حالا دیگر
وابسته‌ی تاریکی‌ام
و لامپ‌های خیابان صورت‌ام را می‌سوزانند
من
بندهای‌ام به زندگی را
با یک چراغِ حلبی بریدم
حالا حاضرم همه‌چیز را به نامِ مادر پیوند بزنم، افسون!
مجموعه‌ی «کاغذهای گراپون» در 96 صفحه با شمارگان 1100 نسخه به قیمت 10000 تومان و به همت انتشارات اقلیما به تازگی روانه‌ی بازار کتاب شده است.