عبدالله په شیو ؛ برگردان : بابک صحرانورد
تاریخ ارسال : 2 مهر 89
بخش : ادبیات جهان
شعر معاصر کردستان عراق
عبدالله په شیو
عبدالله په شیو از صداهای ماندگار و اصیل شعر امروز کردستان عراق، سال 1946 در اربیل به دنیا آمد . اولین مجموعه شعر خود را با نام " اشک و زخم " در سال 1967 به چاپ رساند و تا کنون ده مجموعه شعر از او منتشر شده . په شیو جزو شاعران مطرح نسل دوم کردستان عراق و از هم نسلان شیرکو بی که س و لطیف هلمت است. در سال 1973 به دلایل سیاسی از کشور خود خارج شد و هم ا کنون در کشور فنلاند به سر می برد . او در سال 1983 دکترای زبان و ادبیات کردی را از قسمت خاور شناسی دانشگاه مسکو دریافت کرد وهم اكنون به تدریس این زبان می پردازد .
شعر او سرشار از تصویرهای بدیع و آکنده از مولفه هایی چون زندگی ، عشق ، وطن ، غربت ، آزادی ، مبارزه ، عدالت خواهی و درخشش آهنگ های فراموش شده ی طبیعت پاک انسانی ست . زبان شعر او چون دیگر شاعران هم روزگارش پر طنین و کوبنده است و او با استفاده از این شكل زبان هر آنچه زشت، ظالمانه و غیر انسانی ست می کوبد . عبدالله په شیو در شعر هایش رنج ومحرومیت ملتش را به تصویر می کشد چرا که شعری ست لبریز از تعهد به مردمش . خصوصیت عمده ی آثار او در این است که هم قشر تحصیل کرده و شعر خوان و هم مردم عادی به يك ميزان از شعر هایش لذت می برند، چرا که پژواک غمگنانه ی مصیبت های آنهاست .
" اميد "
هنگامي كه
آن بالاها ، در قلّه ها
كولاك و سرما در درخت ها و بوته ها بیداد می کند،
غصه نخور –
از ريشه، در درّه ها،
گياه تازه و غنچه دار می روید.
ترابلس – 1988
" به یاد یک شبِ زمستانی ۱۹۷4- ۱۹۷3"
شنیده ای برف
آتش بزند شبی خاموش را،
پیرهنی از گل بدوزد برای شب،
عطر خوش خون را به جوش آورد ؟!
خاطره ای این چنین را به یاد دارم :
شب سردی از چلّه ی زمستان بود،
در گوشه ای، که بستر زمین و سقف آسمان بود –
با شعله ور شدن آزار دو جسم درهم تنیده
برف نیمه شب به چمنزار و میهن آفتاب مانند شده بود !
هلسینکی – 2006
لینک کوتاه : |
چاپ صفحه