شعری از مایکل بورچ
ترجمه ی علیرضا بهنام

مایکل بورچ

برگردان فارسی: علیرضا بهنام

مایکل بورچ شاعر آمریکایی متولد ۱۹۵۸ و ساکن شهر نشویل در ایالت تنسی است. از او سه مجموعه شعر به نام‌های گل بنفشه برای بت (۲۰۱۲)، هی. فرشته بدبخت (۲۰۱۳) و گل سرخ آشویتس(۲۰۲۵) به چاپ رسیده است. آثار او در نشریات معتبر انگلیسی زبان در سراسر جهان منتشر و با استقبال مواجه شده است.

داداش ایران

داداش ایران، دردت به جانم

دردش مثل وقتی است که ترک‌ها از اسپانیا رفتند

بعد یهودی‌ها هم رفتند وقتی حلقه تنگ‌تر شد

دردت به جانم ، داداش ایران

داداش ایران می‌دانم تو نجیبی

من هم از هیروشیما می‌ترسم و از چرنوبیل

اما اگرچه قلبم می‌لرزد، نقشه‌ای دارم

و من می‌دانم تو نجیبی داداش ایران

داداش ایران، من سلام می‌کنم به شاعرانت

به ریاضی‌دانانت، به همه مردان بزرگت

بیا و ملحق شو به کاروان بزرگ زمین

نام شاعرانت را می‌نویسیم داداش ایران

داداش ایران من شعرت را دوست دارم

بیا دستم را بگیر تا بخوانیم

رباعیات عمر خیام را

چون من شعرت را دوست دارم، داداش ایران

داداش ایران، ای شکوفه تمدن!

چقدر برجت بلند بود در نخستین لحظات انسان

بگذار بلندترش را بسازیم، چون نقشه من این است

نخستین شکوفه تمدن، داداش ایران!

Brother Iran, I feel your pain.

I feel it as when the Turk fled Spain.

As the Jew fled, too, that constricting span,

I feel your pain, Brother Iran.

     Brother Iran, I know you are noble!

     I too fear Hiroshima and Chernobyl.

     But though my heart shudders, I have a plan,

     and I know you are noble, Brother Iran.

Brother Iran, I salute your Poets!

your Mathematicians!, all your great Wits!

O, come join the earth’s great Caravan.

We’ll include your Poets, Brother Iran.

     Brother Iran, I love your Verse!

     Come take my hand now, let’s rehearse

     the "Rubaiyat" of Omar Khayyam.

     For I love your Verse, Brother Iran.

Bother Iran, civilization’s Flower!

How high grew your spires in man’s early hours!

Let us build them yet higher, for that’s my plan,

civilization’s first flower, Brother Iran.

—Michael R. Burch