شعری از عزیز شبانی


شعری از عزیز شبانی نویسنده : عزیز شبانی
تاریخ ارسال :‌ 2 آبان 93
بخش : شعر امروز ایران

جاری در جاری یِ جهان

 

از گرما گرم کدام هنگامه

                            باز می گردیم ؟

که از دهان باز زمین

گام به گام

            جنازه می بالد

            و گور می روید

از گرداگردِ " گیتی ی ناهموار"

مرگ

بلعیدن را

          دهان گشوده است .

این بار

        می کارم

حنجره ام را

در زیر صخره های سنجار و

                                 جار می زنم

جاری ی جهان را

- : پنجه های آفتابم را

در پشت شکیبایی کدام سنگ

                                پنهان کنم ؟

تا غبار کهنه ی کنیزی

تابناکِ تنشان را

کفن-پوش حجله های تاریک

                               نکند

- هزار و یک حجله ی تاریک

آواز های حنجره ام را

در ضیافت خنجر

 در خون غلتیده است .-

-: برازنده ی قامتِ پسر بچه ها را

در پشت تلخ کدام خاربوته

                             پنهان کنم؟

تا تیغ های آخته

گلو-گاهشان را

در بوسه بارانی سرخ

                        شرحه

                              شرحه

                                     نکند.

جر می دهم

 حنجره ام را و جار می زنم

جاری ی جهان را

تا در صحراهای سوخته

زنجیرها

از تمام پاهای مغیلان - بوس

جرینگ

        جرینگ

               جرینگ

                       پاره شود.

این بار با حنجره ی کاشته در زیر سنگ

و ریخته روی خاک

از سنجار

        جار می زنم

تا جهان جارو کند

غبار کهنه ی کنیزی را

جار می زنم

هی

جار می زنم

که همه ی تیغ های آخته 

در غروب غلاف

به خاک

        ریزد....

جار می زنم

تا دیگر هیچ گلویی

در هجوم هیچ خنجری

در دریچه های سرخ

آواز مرگ و تباهی

                  سر ندهد

          

        ***

سنجار و هجوم

حنجره وجار

جهان و جارو

   لینک کوتاه :

  چاپ صفحه
بیان دیدگاه ها
نام و نام خانوادگی : *
ایمیل :
URL :
دیدگاه شما : *
  کد امنیتی
کد امنیتی :
 

ارسال شده توسط : سید احمدو - آدرس اینترنتی : http://

سلام
بسیار زیبا نوشته ای.
نیامده

رفتی!

غروب ،زندان بان خوبی است.

www.seyedahmado.blogfa.com
موفق باشید.[گل]