شعری از سعید آژده


شعری از سعید آژده نویسنده : سعید آژده
تاریخ ارسال :‌ 22 فروردین 95
بخش : شعر امروز ایران

مرثیه ای برای  مرگ خواهرم صغرا

پنجمین پنج شنبه ی عزا

آه که زندگی همیشه زیبا نیست!

 

        1

 

یا اختی!

 

با کتف شکسته ات

 

میان کفن

 

چه کنم؟!

 

 

 

 بر این کهکشان

 

ستاره ای دیگر آیا نبود

 

تا برای سقوط

 

آسمان نام آن غریب را

 

قرعه در قیامتش کند...

 

 

 

به قرائتی از اشک

 

آیه ای تو بخوان

 

آه مرگی اینگونه غمگین نبود

 

که سینه در عزا

 

همیشه سنگین است

 

 

 

آه که زندگی همیشه زیبا نیست!

 

             2 

 

آه ای پریشان

 

سینه ام!

 

پرسان از چه ای؟!

 

که من مرگ را

 

مفصل به مفصل

 

میان پیوندهام

 

استخوان شکسته ام ...

 

 

 

یا اُختی!

 

باکتف ِدرآمده ات از تن

 

میان کفن!

 

چه کنم ؟!

 

 

 

من بیقراری بازوان تو را می شنوم

 

که هر بهار

 

پیرهنی تازه به تن داشتی ...

 

 

 

آه که زندگی همیشه زیبا نیست!

 

          3

 

کجای جهان خفته درنقشه  بودم

 

که نَفَس تو خون شد

 

کجای این کره

 

خفه گشته ام

 

که خسته از من به خواب رفته ای

 

نه!

 

این ابتدای بیداری ست

 

تو تازه بر این صبح ها

 

پلک گشوده ای

 

و حالا تنها ظهر است...

 

 

 

کجای این کشتزار

 

 باروت به کبریت کشیده ای

 

که همه کهکشان را

 

پر شتاب رفته ام

 

 

 

من که کاهنی کُشته

 

رو به کبریام...

 

که همه کائنات را برای ماندنت

 

ازمرگ

 

مهلت گرفته ام !

 

تا ستاره «سعد» من

 

پیشمرگِ

 

سقوط ستاره ات شود صغرا!

 

 

 

آه که زندگی همیشه زیبا نیست!

   لینک کوتاه :

  چاپ صفحه
بیان دیدگاه ها
نام و نام خانوادگی : *
ایمیل :
URL :
دیدگاه شما : *
  کد امنیتی
کد امنیتی :