شعری از زنده یاد بهرام اردبیلی

ذوذنبي بر خاک

همسرم !

اين دعا و قسم را که سخت ناخواناست

به گردن ِاسبي بياويز

که بر اجساد سربازان و ما خواهد گذشت .

اسبي به هيأت ِانسان

به هيبت بهمني در سهند .

ارديبهشت است

قتال ترين ماه ِمنظومه ي شمسي

فرو بند درها را اي بيوه ي سي ساله

اسب ِنبي در قريبان

شيهه مي کشد و بي مرکوب ،

                        در کمند ِسواره نظام است .

شام ،

ديگران را فطير و کلم بده

براي بهرام

              پونه بجوشان .

ماه ِدرشت ِخوب

دري که به لطف ِ باد –باز و بسته مي شود .

الامان اي جوخه

ماشه را نچکان

هنوز اندکي شب است ...

برنوي روسي

سکوت ِقريبان را نشانه ميگيرد

و نبي در ذهن ِشاعر

                         نشسته بر باد و بر ارس مي تازد .