شعری از داریوش عزیزی

‍ پر کرده خط ساحلي را عطر شاليزار
اما دلم را....   اضطراب لحظه ديدار

اي دختر باران هواي خاطرت شرجيست
چشمان تو طبع لطيف ابرباران بار

ازقلب من تا قلب تو هرچندراهي نيست
اين فاصله اين عامل اندوه را بردار

يخ کرده ام از غربت آغوش تب دارت
دستان گرمت را بيا دردست من بگذار

بانوي زيباي غزل هاي شب دوري
مفهوم زيبا وسليس عشق بي تکرار

راهي نمانده تا تو اين را خوب ميفهمم
پرکرده خط ساحلي را عطر شاليزار