شعری از امی لارنس لاول
ترجمه ی سعید جهانپولاد و فیروزه محمدزاده

شعری از امی لارنس لاول

امی لارنس لاول  متولد 9 فوریه 1874 در شهر بوستون در بروکلین بدنیا آمد و در  12 می 1952  در ایالت ماساچوست آمریکا در گذشت ، یکسال پس از مرگش ، جایزه معتبر ادبی پولیتزر را دریافت کرد .

باد

در بادبان کشتی ها و
                       دریاها
                صداش می پیچد
زنبور عسل را
 از گلهای شیپوری بیرون می راند
آوازش
درختان جنگلهای دور را پریشان
                               می کند
بادباک م را به خود می پیچد
تا ریسمان  اش را رها کنم
باد شادان
         باد رقصنده
               باد گرمسیری
                       باد باران زا
                           باد دریاها
هو می کشد
          سوت می زند
             باد شمالی
                  باد جنوبی
                      باد شرقی
                            باد غربی
بادهایی را که من دوست می دارم
بهترین بادهای جهان است
گله ابرها را هی می کند
             به جوار تپه ماهورها
پره های آسیاب را می چرخاند
به سمت طلوع همیشه فرداها
آبگینه ها را دوست دارد و
     روشن می کند چشم زلال آبها را
درختان کاج را
  با میوه های مخروطی اشان
                      مسرور می کند
            گلها را می نوازد آرام
هر موج کوچکی را
                  نوازش می کند
            تا مروارید را بپروراند
پرچمی را
در حیاط مدرسه به اهتزاز می کشاند
   باد شادان
           باد رقصنده
             باد گرمسیری
                    باد باران زا
                           باد دریاها
هو می کشد
                 سوت می زند
باد شمالی
           باد جنوبی
                  باد شرقی
                            باد غربی
بادهای را که دوست دارم
         بهترین بادهای جهان است