شعری از ارغوان انصاری

هوا، هوای لطیفیست، اشتیاق کجاست؟
برای مطلع این قصه اتفاق کجاست؟
تمام عمر نگاهم به آسمان خشکید
بیا دوباره بگو سقف این اتاق کجاست؟
اسارتی که مرا بند زندگی کرده است
به عقد مرگ درآورده و صداق کجاست؟
من از هراس سیاهی تو را نظر کردم
اگر نشد تو بگو جای چلچراغ کجاست؟
قناری ام که  مرا شب دچار خود کرده
میانِ مملکتِ بلبلان، کلاغ کجاست؟
اگرچه سر به هوا خوانده اند احوالم
به چشمِ سروِ بلندای باغ، باغ کجاست؟
خبر رسیده پس از موت،حکم،آسانیست
به نام نامی انسان بگو فَراغ کجاست؟
پلنگ زخمی ام و ورطه ام‌ خیال تو شد
حریر ابر به تن کرده ای، محاق کجاست