شعرهایی از یانیس ریتسوس
ترجمه افشین بابازاده

یانیس ریتسوس (1909–1990) شاعر برجستهٔ یونانی بود که به دلیل اشعار اجتماعی، سیاسی و انسانی‌اش شناخته می‌شود. او از مهم‌ترین شاعران معاصر یونان به شمار می‌رود و به خاطر فعالیت‌هایش در زمینهٔ عدالت اجتماعی و دموکراسی، بارها تحت فشار حکومت‌های استبدادی قرار گرفت. آثار او شامل شعرهای حماسی، عاشقانه و فلسفی است و از مهم‌ترین کتاب‌هایش می‌توان به رومئوس و ژولیت در ماه مه و سونات مهتاب اشاره کرد. سبک شعری او ترکیبی از تصاویر زنده، نمادگرایی و زبانی ساده اما عمیق است.

آتن ٢٢ مه ١٩٧٢ 

مرز خود كفايى

مى گويد ، تا سال پيش، پيراهن زرد زيبايى داشتم.  
براى همين تا اين تابستان صبر كردم تا آن را بپوشم

من هميشه پاى تلفن بلند حرف مى زنم.  احساس مى كنم شنيده نمى شوم. سپس، البته، با چشمانم ديدم كه هرآنگونه آرام يا بلند حرف بزنى، كسى گوش نمى دهد.
با سرگرمى خودم زمزمه مى كنم كه اين دوران كر و لآل هاست. 

شعرى از ينيس ريتسوس ١٠ آوريل ١٩٧١ آتن

بيزار

بگو ، اعتراف كن 
كه ديگر نمى خواهى بگويى، بگو
كه تو نمى دانى ، كه هستى ندارد 
آرام پاهاى مرد به دار آوريخته را باز كن 
همانگونه كه دركه هاى پنجره  را در بامداد مى گشايى
و سرت را بيرون مى برى تا پايين را نگاه كنى -
به خيابان خلوتى كه چراغ هايش هنوز سو سو مى زنند
تا جايى كه قوز داربست  تبليغ ها
پسترهاى زرد را سروته سيريش-مال كرده اند