شعرهایی از کریم دشتی
ترجمه آمنه ابراهیم زاده

دو کوتاه سروده از کریم دشتی

( ادبیات کوردستان)

ترجمه به فارسی: آمنه ابراهیم زاده

دو راهی

 به چه راهی پا نهادی

این زمین سخت غول آسای دور

در شتاب ذهن تو

 تنگ و نزار است.

لحظه ای باش و ببین

از نگاه ذهن مواج و بلندبالای تو

این زمین خاکی چرخان، خُرد و حقیر است

یارای عشق تو نیست این گوی گرم سخت.

گریزی نیست تو را بر سر این دو راهی

یا بایدت شکافتن این نازک تن خُرد

و درآغوش کشیدن این گردون

در میانه ی فوران اشک و خون

و یا بایدت تراشیدن

این گوی گِرد بر تن خود.

موسم گران

آه از این مأوای دیجور

این خلوتکده ی بی نور

وین سرسرای گور

بر دوش نهاده طفلکان سر بریده ی مهجور

بنگر تاکستان را

لرزنده از باد گزنده

دریاب گندمزاران از دم داس بر زمین افتاده

آه از این گور سوت و کور

دلم می خواهد برگردد به عقب

این موسم زرد و بی فروغ.