شعرهایی از مسیح طالبیان

۱
دانه‌های تگرگ،
به هر گور جورِ دیگری
صدا می‌بخشد

۲
باریکه‌ای مهتاب
بسترم دو شقه کرده،
رویا چه بی‌شمار

۳
قاصدک‌ها...
بیش‌تر از گورستان
سمتِ شهر

۴
چشم دوخته‌ام
به پُشتِ خمیده‌ی مادر،
لاله‌ای واژگون

۵
از دهِ بالا است
چکاوکی که می‌خواند
در دهِ پایین


۶
هندوانه دُزدی
شبِ امتحان جبر،
بیست شدم

۷
یکریز باران،
دو دغدغه انگار
یکی شدند

٨
هرازگاه با کلاه
شکوفه از باد می‌گیرم
گاه سایه‌ی چشم