شعرهایی از فرشته افسر

اِلی اِنتها


یک
دو
اِلی اِنتها
تیرهای برق
تیرهای فکر
تیرهای شعر
که بَرباد داده‌اند آرامشِ عروسک‌ها را
به سرمای طوسی رسانده‌اند صبرِ دیوارها را
و خَفَقانِ خِفَّت‌آوری که می‌گوید:
دست‌های خدا
خالی‌تر است از جیب‌های ما




شیونِ مُردِگان


به استخوان‌های برادرت فکر می‌کنی
به لبخندهای جاهلانه‌اش در تَسامُحِ تقدیر
به مادرت فکر می‌کنی
به جریانی که از جیب‌های ناباورش سَر درآورد
و به شهر، که شیونِ مُردِگان در آن، آواز است