شعرهایی از برونو ك اوير
ترجمه ی زهره آذر شهاب

برونو ك اوير (Bruno k. Öijer) یکی از برجسته ترین چهره های شعر معاصر سوئد به  شمار می‌رود. او در سال ١٩٥١ در شهر لين شوپينگ سوئد به دنيا آمد. اولین کتاب شعر او با نام "ترانه ای برای آنارشیسم" در سال ۱۹۷۳ منتشر شد. او شاعری منتقد و معترض به بى عدالتى هاى اجتماعى است و از معدود شاعرانى أست كه توانست هنرشعرخوانی اش را روى سن عرضه كند كه با استقبال زياد روبرو شد.
در اشعار او احساساتى چون خلسه، نااميدى ، اضطراب از فاجعه اى قريب الوقوع، زيبايى شكننده  و یک زیبایی مطلق، موج ميزند.
برونو با انتشار  مجموعه “ هنگامی که زهر اثر می‌کند “ در ۱۹۹۰ به اوج شهرت خود رسید، این مجموعه شعر و دو مجموعه پياپى ديگر  پس از آن با نام هاى “ کلام گم شده” در سال ۱۹۹۵ و “ مه ای از همه چیز” در سال ۲۰۰۱ يك تريولوژى را تشكيل ميدهند . برونو تاكنون جوایز ادبی بسيارى را از آن خود کرده است از جمله جایزه ادبى بلمن از طرف آکادمی سوئد.

شعر اول

به دنیا آمده ایم
با یک دلتنگی بی پایان
شبانگاه پشت پنجره قطارى پرشتاب
برق دستخطی آسمانی به چشمت می خورد
كه به غایت ناخواناست
جايى،  در آن درخشش پر از پیچ و تاب جوهر
اسرار زندگى ما حك شده است

شعر دوم

در زیر لحافی مواج
دریاچه در خواب بود
جاده های خاکی و دور افتاده
انگار بازوانی گرداگرد خانه ها
به خواب رفته بودند
صاعقه به خواب رفته بود
 شانه
و آینه
در خواب بودند
همه چیز در خواب بود
و چهره تو نیز در خواب
 و شاخه گل در گلدان
به خواب رفته بود