شعرهایی از آفرین مهیمنی

1)

کبوتران شهر، جلد خیابان شده اند

تکه های نان

از کف گدایان می برند .

2)

بگذار تمام شب آغوش ترا دعا کنم

نه،

اشتباه برداشت نکن.

برای چشمهای من نماز باران فایده ندارد؛

من برای دعا کردن

چشم هایم را خواهم بست .

3)

پیانو می زنم

در ماهور

اما نمی دانم آن گنجشک پیر

کنار برفها

چرا بندری می رقصد؟!

4)

آخرین روزنامه را بر سر گرفت

 هیچ خطی ، هیچ چشمی را ندید!

تنها باران،

قطره  ، قطره

حرف ، حرف

واژه ها را می جوید.