داستانی از مینا دُرعلی

یک قدم آبی

افتاده بود.از کوتاه ترین سطحی که می شد حدس زد. چهار پایه ی پنجاه سانتی  برای تعویض یک تابلو !

اول به تابلو خیره شد و بعد فهمید که چیزی روی تابلو کم شده. آکواریمی خشک شده از آبزیان !

یک ماهی ، شاه میگو ، جلبک های دریایی و انگار یک عروس دریایی که حالا نبود !

می خواست تابلو را پایین بیاورد،باید می فهمید .

عروس دریایی نبود ،"عروس دریایی نیست" ،این را تکرار کرد ،در ذهنش و بعد هم بلند تا همسرش بشنود و زیرلبی هم کلمه ی "نیست "را !

هر چه دستش را بلند کرد به تابلو نرسید. همین یک سال پیش بود که آویزان شده بود.

روی دیوار .همسرش آن را آویزان کرده بود.او بلند تر از مرد بود.مرد رفته بود چها ر پایه  را بیاورد.

گفته بود نیست !

عروس دریایی را همسرش تزیین کرده بود .با توری از عروسی خودش و یک خط  قرمز کشیده بود  میان خط های آبی  تابلو !  خطی که تمام خطوط آبی  او را خنثی کرده بود.

چهار پایه را آورد . درست پنجاه سانت ارتفاع ایستادنش بیشتر شده بود و تابلو ،نبود!

باید پایین می آمد . عروس دریایی در دریا زیباتر است.  بعدها همسرش تکرار می کرد .تور به پای همسرش  گیرکرد و عروس دریایی از دستش افتاد. سقوط عجیبی بود.افتادن از یک چهار پایه  و شکستن عروسی که رویای سالها زندگی زن بود.

مرد بوم نقاشی را ایستاند و رنگ قرمز را کمی رقیق تر کرد.خطوط آبی تابلو پر رنگ تر آبی شده بودند اما قرمز روی تابلو نمی ماند !

 "انگار پالت حواسش کمی پرت شده بود " ، همسرش گفت و قرمزی غلیظی را کشید. یک خط میان آن همه آبی !

مرد چهار پایه را صاف کرد ،درست روبروی دیوار اما روی آن نرفت ، تابلو نبود . قبلآ همسرش آنرا پایین آورده بود .

 همان روز که  که همسرش عروس دریایی خشک شده را با تور  تزیین کرد.  با تور عروسیش  ، که اگر گیر نکرده بود به پایش حواسش را نمی برد به دریا !

"چهار پایه نیست "، داشت به همسرش میگفت !

تابلو را چسبانده بود و پالت را هم جمع کرده بود .همسرش بلند تر از او بود .

میگفت من زودتر از تو به عمق می رسم  و مرد می گفت حتی  به آسمان !

همسرش پالت را جمع کرد و برد ،قطره های رنگ قرمزی از پالت روی موزاییک های آبی رنگ سالن پذیرایی خانه ای که سالها پیش با پیشروی دریا زیر آب رفته بود

برای همیشه باقی ماند !