داستان هایی از مجید روانجو

بازنویسی 2

پیرمرد: فرار کن،فرار کن پسر! الآنه گرفتار بشی،
سرباز: کجا برم ؟ دنیا کوچیکه،خیلی کوچیک،هر روزم داره کوچیکتر می شه،
پیرمرد: اگه این جا نباشی،چند وقت دیگه آب ها از آسیاب میوفته،
سرباز: بذار آبی که قراره از آسیاب بیفته،اینجا را باخودش ببره،من را هم می بره لابد،
پیرمرد: راس می گی،پس خواهش میکنم زودتر پیرشو و یکساعته برس به من
سرباز: حتا اگرم پیر شم،موندن یا نموندنم فرقی نداره،
پیرمرد:خوشم میاد ازت که نه جرات موندن داری نه شهامت رفتن،هم دل رفتن داری،هم پای موندن،


........

 

لب ها می جنبند.پلک ها روی هم می آیند.انگشت های دستی زنانه می لغزد روی بدنه لیوان استیل.هفت جفت پوتین نیمدار دو به دو کنار هم در یک صف می ایستند.تصویر نه چندان واضح بک چوب  کبریت روشن از دیواره ی لیوان دیده می شود.سوت کشداری می پیچد در فضای اتاق. پاهایی هماهنگ هردو ثانیه کوبیده می شوند بر زمین. لیوان با تک شلیکی سرنگون می شود.لب ها از جنبیدن می مانند.چشم ها دو دو می زنند این سو آن سو.قطره خونی می درخشد روی بدنه روشن لیوان .


........

نویسا:

    اولی: هنوز حرف مادرم تو گوشمه، می گفت هرکاری میکنی فقط خودتو ارزون نفروش!
دومی: مثلن چه اتفاقی میوفته اگه خودتو گرون بفروشی؟
اولی: لابد نمی دونس که فروش،فروشه.چه ارزون چه گرون.
دومی: انسان اگه فروخته بشه توقع داری ازش چیزی هم باقی بمونه؟
اولی: نمیدونم...فقط دیگه انسان نیست، یه چیز دیگه س شبیه چیزی که نمی دونم چیه..


........

میگویند:هرحرفی بزنی علیه تو در دادگاه استفاده میشود
میگویند:نگاه به هرکی و هرچه بیندازی علیه تو در دادگاه استفاده میشود
میگویند:هرحرکتی بکنی،علیه تو در دادگاه از آن استفاده میشود
میگویم:ترجیح میدهم چشمانم را ببندم،تکان نخورم و سکوت کنم
میگویند:حتا سکون و سکوت تو نیز علیه تو شهادت میدهد
میگویم: اکنون که آزادم و گمان نمیکنم دادگاهی در پیش داشته باشم
میگویند:کمی دقت کن.تو الآن در دادگاهی،همه ی عمر در دادگاه بوده ای.پس سعی کن بیشتر مراقب «خودت» باشی
میگویم:وقتی هر کاری بکنم یا نکنم،هرحرفی بزنم یا نزنم نتیجه اش یکسان است،دیگر از چه مراقبت کنم؟
میگویند:نگران نباش، از «خودت» مراقبت کن.به زودی خودت را مشاهده میکنی که پهلو به پهلویت در دادگاه نشسته است.