برگردانِ شعری از بهزاد خواجات به ترکی‌آذربایجانی
مریم قربان‌زاده

برگردانِ شعری از بهزاد خواجات به ترکی‌آذربایجانی
برگردان از مریم قربان‌زاده

دوغوموم‌دان ۲۰ ایل اؤنجه
دونیایا گلدیم.
ایستانبول‌داکی کؤهنه بیر میخانادا آغلاییردیم گئجه‌لری،
هئچ کیم بیلمه‌دن.
و قیزیل لؤوبه‌ر کافه‌سینده ویولون چالیردیم مقدونیه‌ده، گوندوزلری.
بو الیم‌ده، بیر قوطو کوکا وار ایدی
او بیریسین‌ده، کوبود بیر ساندویچ.
اوشاق‌لار کیمی آغلامایی اؤیرنمه‌لی‌ایدیم گرک.
باتیرماغی اؤزومو، بیردن...
باشاردیم!
ایندی کی بو سطیرلری یازیرام گیزلی‌جه
قرار دی سود دیشیمی گؤروب،
ذوق ائده‌لر یاریم ساعات‌دان سونرا
آما،
سیقارئتیم قورتولوب گئجه یاری‌سین‌دا
و قورو سود تعاروف ائله‌ییرلر هئی
معریفت‌سیزلر.

*****

من ۲۰ سال پیش از تولدم
 به دنیا آمدم
بی‌آن‌که کسی بفهمد؛
شب‌ها در میخانه‌ای قدیمی در استانبول
می‌گریستم
و روزها در کافه‌ی «لنگر طلایی»
در مقدونیه ویولون می‌زدم.
صدایم که کردند برای زاده شدن
یک قوطی کوکا در این دست‌ام بود
و یک ساندویچ مبتذل در آن دست.
باید یاد می‌گرفتم مثل بچه‌ها عر بزنم
و خودم را بخیسم، بی‌هوا...
توانستم!
و حالا که قایمکی
 این سطرها را می‌نویسم
نیم ساعت دیگر قرار است
دندانِ شیری‌ام را ببیند
 و ذوق کنند
اما در نیمه‌های شب
سیگار من ته کشیده
و بی‌معرفت‌ها
هی شیر خشک تعارف می‌کنند.