شعری از مریم مایلی زرین


شعری از مریم مایلی زرین

به زبان های دیگری شاید
خواب دیدم شبیه من بودم!
شکلی از زخم دست خورده ی مرگ
نیمه دیوانه، نیمه زن بودم
سر پُردردی ام که سرزنشی
روی ویرانه های تن بودم
چشم هایم دو تاول دردند
روز و شب فکر پُر شدن بودم

در سرم می پرد کسی از خواب

مرگ دلشوره ای ملایم داشت
توی آغوش خواب رفته ی من
به تبر بسته ام دهانم را
با لبانم بریده حرف بزن
شکل یک گور تازه غمگینم
شکل یک گریه توی پیراهن
مثل نفرین به مرگ چسبیده ست
وحشت سرد پوستم بر تن

تن من درد می کند در خاک

من فراموش کرده ام یک روز
درد مرموز شانه هایم را
من که خوشبخت مرده ام و زمین
جابه جا کرده بی تو جایم را
مرگ از پا مرا درآورده ست
تا بپوشد به تن صدایم را
خاک از چشمهای نیمه شبم
پس گرفته ست گریه هایم را

زندگی مرگ دلخراشی بود!

 

   لینک کوتاه :
بیان دیدگاه ها
نام و نام خانوادگی : *
ایمیل :
URL :
دیدگاه شما : *
  کد امنیتی
کد امنیتی :