به بهرام اردبیلی با تمام دریا های غریب ناشناخته اش
شعرهایی از سید حمید شریف نیا


به بهرام اردبیلی با تمام دریا های  غریب ناشناخته اش
شعرهایی از سید حمید شریف نیا

به بهرام اردبیلی با تمام دریا های  غریب ناشناخته اش

 

1-

به گردن انجیر و ابر

             دست می کشم

                      و شیهه ی سر نیزه ها را

به تابوتی از مفرغ و جلبک

                 دهلیز به دهلیز

         می رانم

تا تابستان

این حرارت چسبنده

              سینه عریان کند .

 

2-

             تنها باز مانده ابر

تابوت آسمان را

            در حاشیه ابر

به بازی گرفت و

                                 رفت

و صنوبر وحشی

           با انگشت اشاره اش

                    چشم رنگین کان را

در صبحی سرد

                   از کاسه در آورد و

                   به بادیه انداخت .

3-

     با قلب طلایی

           و یال بارانی ش

در پیچ جاده

صبحی دیگر آفرید.  

 

                                                                    سید حمید شریف نیا

                                                                           1387/07/20
 

   لینک کوتاه :
بیان دیدگاه ها
نام و نام خانوادگی : *
ایمیل :
URL :
دیدگاه شما : *
  کد امنیتی
کد امنیتی :