چند نو رباعی از جلیل صفربیگی

ده نو رباعی

1

از شاخەی من
لانەی خود را بردی
هم طعنە به من می زند و 
هم تنە
باد

2

در سینەی من 
تویی 
تویی
تو
تو
تو
پنهان شدە 
در هزار" توو"های دلم.

3

آجر 
دهن پنجرەها را 
جر داد
دیوار
به در 
دهن گچی کرد فقط

4

نە منطق و
فلسفە ،
نە موسیقی و 
شعر
دلچسب ترین کشف بشر
آغوش است

5

از سینه
هنوز
می چکد دلتنگی
یک پیچ دگر
سفت کن آغوشت را

6

مانند دوتا دریغچە
روبەهمیم
یکبار 
کسی
باز نکرده مارا

7

تنهایی من
پشت مِهی از اندوە
کوهیست
فرو رفتە بە کولاک خودش

8

پنهان شدەای 
کجای بیداری من؟
ای در همه جای خواب هایم 
پیدا

9

انگار که با شراب 
تحریر شده
خط لب تو 
چقدر مَستعلیق است

10

دنبال کلید
بی جهت
می گردیم 
از پشت
دَرِ حیات ما
قفل شده