مهم‌ترین تصمیم زندگی‌اش جان من بود
گرفت
و به چله نشست
حالم را از کدام ستاره بپرسم
که سر به سحر نگذارد؟
قلبم را به کدام قبله بنمایم
که پشت قباله‌اش نیندازد؟
پاهایت لابه‌لای کدام خاطره خواب رفته
که به خانه بر نمی‌گردد؟
مشت نمونه‌ی خروار نیست
و من در آستانه‌ی این شهر تنهایم