شعرهایی از علی باباچاهی
نویسنده : علی باباچاهی
تاریخ ارسال :‌ 24 آبان 89
بخش :
شعرهایی از علی باباچاهی

مجبور بودم

 

به کار انداخته‏اند مرا       تيک       تاک

طي کردن دايره‏ها از سر دلتنگي هم که نباشد       بود

دنيا تازه به دنيا آمده بود       جيغ و ويغ نمي‏کرد       خوابيده بود

صورتش تازه گل انداخته بود      

و توت‏هاي تازه فرنگي شده را به جاي عددهاي مکرر

گذاشته بودند دور تا دورِ يک دايره

و دايره       تازه دايره شده بود

گفتند       بچرخ!

چرخيدم آن‏چنان که نچرخيده بود       چرخي که هنوز نچيرخيده بود

 

مريخ هم شد جا؟       تبعيد چرا؟

پايم از اين دايره بيرون نمي‏گذارم       کاري اگر داريد       بفرمائيد!

اين چرخيدن تحميلي را پاي کدام گناه نکرده گذاشته‏ايد؟

بچه‏نارنجکي را شايد کاشته‏ايد       وسط اين       همين___

چرخيدنِ از روي اعداد ولي       کم        کمي

عقربه‏هايم را کمي از ترکش اعدا       دور نگه‏ مي‏دارد

اما باري که بار من است

کاري است که کار من است       بچرخ!

با عقربه‏هاي خميده؟       بچرخ!

و اعداد شکسته-بازنشسته؟       بچرخ!       بچرخ!

تيک تاک        چرخيد و گفت:       تاک و تيک

ساعتي که ساعتي کار مي‏کند

نه سيزيف است

نه گاو عصاري

 

                                                           فروردين 1389

 

غريبه نيست

 

در خانه        چيزي مخفيانه زندگي مي‏کند

اسمش___؟       نه! اين نيست

ناظر بر اَشکال است       بي‏آن‏که شکل مشخصي داشته باشد

شکلِ بدون شکل       اسمِ بدون اسم است

فرستنده است       گيرندگان مختلفي دارد:       دوقلو سه قلو

                                     چروک خورده       برنداشته ابرو

 

-رسيد!       پيام دريافت شد       قاچ نخورده       دندان نزده       رسيد

و ديگر اين‏که

نه زير قالي قايم شده       نمي‏شود از سقف اتاق سراغش گرفت

گرفتني نيست       گُر گرفتني هم نيست

نه جرقه است       نه ترقه

از ديوار به بالا       بالا نمي‏رود

-خانم!       ما بگيم؟

هيچ نمي‏خورَد       دور پيچکِ پشتِ پنجره هم پيچ نمي‏خورَد

تنهاست       اما

نه آدم است       وَ نه تنها

آه؟       نه!     نمي‏کشد       اصلاً نمي‏کشد!

نه عميق       وَ نه عميقاً.

 

                                                                           فروردين 1388

بازگشت