هنوز بوسه من مثل قفل بر دهنش
هنوز انگشتم اسم رمز پیرهنش

هنوز خواهش بی آبروی چشمانش
هنوز نحوه ی دستوریِ صدا زدنش

هنوز دامن چین چینِ سُرمه ای پایش
هنوز آبیِ دلخواه من لباس تنش

هنوز گیره ی گلدار، پشت موهایش
هنوز رد شدنش بوی عطر نسترنش

*
نبود
هیچ کدامش نبود و
من بودم
که احمقانه نشستم به پای آمدنش