1

‏‏با صبح زود آمده است

نشسته رﻭﻱ ﭼﻤﻦﻫﺎ و

همراه پرندهﻫﺎ

                          ﻣﻲﮔﺮید

ﻣﻲﮔﺮیم

ﻣﻲﮔﺮید

ميﮔﺮیند

چه زیبا و بی شکوه 

در هیاهوی  سبز، بهار رنگ است یا پهنا؟!

2

گفت

: در فاﺻﻠﻪي دو منزل

تکرار سرگردانی ماست

                                      زمین

تنها یک ﻧﻘﻂﻪي تعلیق است

در عرﺻﻪي دریافتن

به جهان معطل

نگاه کن!

در پس پرده ﻛﻠﻤﻪاﻱ نیست

نشانه به شاﻧﻪي بادها

که هوا را

دست به دست ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ

از هیچ به هیچ ﻣﻲرسیم

با ﺟﻠﻮﻩاﻱ مجهول

در گردش سبب

نگاه کن!

با آن برگ

که تصویر صریح پایان را

 کتابت ﻣﻲﻛﻨﺪ بر سینه ی خاک

ﻣﻲافتیم برای اتفاق

و زندگی را

                  بامرگ

                           تاق ﻣﻲزنیم 

لاکن!

در عرﺻﻪي دریافتن

زیر احشا سیاه کهکشان

سرکار رﻓﺘﻪایم یا رﻓﺘﻪایم سرکار

ماﻧﺪﻩام

با نامی کوچک

که میان فرﺻﺖﻫﺎی آبی  سنگ خواهد شد

3

گفت

ما درهایی بودیم

                  لولا شده

                     به فراموشی

                                خاموشی

ﻳﻚﺳﻮ

گذﺷﺘﻪاﻱ ﺷﺐفروز

این کورسوی ماجرا    اما

کراﻧﻪاﻱ تاریک

به نام آینده

با آفتابی که آغوش گشوده به سردی وُ

زخمه ﻣﻲزند  بر فرسودﮔﻲﻫﺎﻣﺎﻥ