| برگردان شعری از رضا براهنی به ترکی آذربایجانی زامان پاشازاده |
|
|
نویسنده : زامان پاشازاده تاریخ ارسال : 28 خرداد 00 بخش : |
|
برگردانِ ترکی (آذربایجانی) شعری از رضا براهنی
برگردان از: زامان پاشازاده
گلمه‌دی
تله‌سدیم گونش گلسین دئیه
گلمه‌دی
پالید ساچلارینی مرمر ساغری‌لارینین سیجاق سئحرینه تؤکموش بیر چیلغین‌ین آردیجا قاچدیم گونش گلسین دئیه
گلمه‌دی
کاغیذین، دیوارین، داش-تورپاغین اوزه‌رینه یازدیم اوخوسون‌لار گونش گلسین دئیه
گلمه‌دی
قورد سایاق اولادیم بورنومو گون‌لریمین قارنیندا سوزدوردوم پارچالادیم
گئجه گوندوز پارچالادیم
گونش گلسین دئیه
گلمه‌دی
نئجه‌ده غریبه و شوم بیر زامان‌دیر!
قاپی‌دان قوودوغومدا اؤزوم اولدوغوم زامانین ایتینی ایلقار دامینین اوستوندن ائوین ایچینه آتلادیم گونش گلسین دئیه
گلمه‌دی
خلوت بیر بوجاق‌دا یاناق‌لاریما شیلله‌لر چارپدیم
خیابانا چیخدیغیم‌دا
یاناقلاریمی قیزارمیش پولاد کیمی خالقا توتدوم
گونش گلسین دئیه
گلمه‌دی
اینیلتی‌لریم پریشان ائتسه‌ده، آجی یوخولار
و دونیا اوشاق‌لاری‌نین شیرین و یورغون یوخوسونو
آغلایا بیلمه‌دیم
نه دوست قارشیسیندا نه یابانچی یانیندا نه اؤز خلوتیمده آغلایا بیلمه‌دیم
گونش گلسین دئیه
گلمه‌دی
متن اصلی شعر
نیامد
شتاب کردم که آفتاب بیاید
نیامد
دویدم از پیِ دیوانه‌ای که گیسوانِ بلوط‌اش را به سِحرِ گرمِ مرمرِ لُمبرهایش می‌ریخت که آفتاب بیاید
نیامد
به روی کاغذ و دیوار و سنگ و خاک نوشتم که تا نوشته بخوانند که آفتاب بیاید
نیامد
چو گرگ زوزه کشیدم چو پوزه در شکمِ روزگارِ خویش دویدم دریدم
شبانه‌روز دریدم. که آفتاب بیاید
نیامد
چه عهدِ شومِ غریبی! زمانه صاحبِ سگ؛ من سگ‌اش
چو راندم از درِ خانه ز پشت بامِ وفاداری درون خانه پریدم که آفتاب بیاید
نیامد
کشیده‌ها به رُخان‌ام زدم به خلوتِ پستو
چو آمدم به خیابان
دو گونه را چُنان گدازه‌ی پولاد سوی خلق گرفتم که آفتاب بیاید
نیامد
اگرچه هق‌هق‌ام از خواب، خوابِ تلخ برآشفت خوابِ خسته و شیرین بچه‌های جهان را
ولی گریستن نتوانستم
نه پیشِ دوست نه در حضور غریبه نه کنجِ خلوتِ خود گریستن نتوانستم
که آفتاب بیاید
نیامد
پ.ن: متن اصلی شعر به نقل از کتاب «خطاب به پروانه‌ها و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم» (نشر مرکز چ اول 1374، ص 39) است.