شعری از نینا کوسمان
ترجمه ی رُزا جمالی

نینا کوسمان در سال ۱۹۵۹ در مسکو به دنیا آمد و از شاعران دو زبانه ی امروزِ آمریکاست. او همچنین مترجم اشعار مارینا تسوه تایوا به زبان انگلیسی ست. آنتولوژی " خدایان و موجود فانی" اثر پژوهشی اوست که در هر زیرمجموعه، اشعار نوشته شده بر منبای یک اسطوره ی واحد را گرد آورده است. این اثرِ قابلِ ارزش توسطِ انتشارات آکسفورد در سالِ ۲۰۰۱ منتشر شده است.

دره‌ی چشمانِ بسته
شعری از نینا کوسمان
فارسیِ رُزا جمالی
 
 
۱
در دومین دهه‌ی هزاره‌ی سوم
من،
سه بار از درخت ِ جسمانی افتادم
سه بار از شاخه‌های خالی اش افتادم
 توده‌ی شکننده ی آب
سرخ از دریای مادر
سیلاب‌های اسم می خواستند که لبهای تو را نجات دهند
کرختی
هوا
شکایت های باد بر تلی از استخوان‌ها
و این اسمِ من خواهد بود در این زندگی
آسمانی که می دود که آب را بیابد.
 
۲
آب صخره گون
که از باد رنگ گرفته
تراش پیدا کرده با نوری که از پلکهات افتاده
یک لحظه همه چیزست در سکوتِ این نوزاد
حالا تُنگ را بردار
این پژواکِ کوتاه را پخش کن به شکلی مساوی
بر زمین
 بر قلعه‌ی عقرب
بر رویِ سنگهایی شفاف
و زبانه های آتشی بی حرکت بر در
 
 
۳
گونه‌هایم را خیس می‌کنند
به سمتِ تکه‌ای کور
از آبی که از خنکیِ آریِ مادر برآمده
من، رودخانه‌ی جسمِ تو
من طنابِ سختِ ترس جسمِ تو که راه می‌رود
شبانه و بی‌حرکت به تو بر می‌گردد
هر روز
و هر شب
در تنهایی‌ات دو دستم را خاک می‌کنم
پژواک‌ها
در دره‌ای از چشمانِ بسته جوابم را بده.
 
۴
نمکِ زمین در تخمِ آفتابگردان
نمک بر برگ‌هایِ درختِ ویرانی
بلور نمک باز و بسته می شود
شبیه غنچه ای،
شفاف
هزارتویی که باید از آن بگذرم
که پلکهایم را با چشمانِ خوابت ببندم
که چشم های تو را با انگشتانِ گل و آبم باز کنم
 
۵
در دومین دهه‌ی هزاره‌ی سوم
من
وهمِ زبانه‌ی آتش بر چهره‌ی یک کودک
نگهبان رویاهای مرتفعِ کودک
از تمام نفس‌هایش که حالا به نفسی واحد بدل شده
تمامِ کلماتش جمله‌ای بی پایان‌ست
من خودم را بینِ ماه‌های موازی تقسیم می‌کنم
تو مرا نمکِ تنی می‌بینی
می‌شنوی مرا  که در ذهن ات فکر کنم
وقتی که به تو یک چهره از ماه را پیشنهاد می‌کنم
می دانی
چهره‌ام چهره ای‌ست که خورده شده
در سال های بیماری وُ قحطی
چهره‌ی کودکی که مُرد
پنجاه سال پیش.
 
 

 
Valley of Closed Eyes
Nina Kossman translated to Persian by Rosa Jamali