قطار خاطرات و عشق باتو ,جاده ها بامن
هوای دلبری باتو , غم دلداده ها بامن
نگاه بادبادک ها برای بدرقه کافیست
زمین را نخ به نخ بالا ببر افتاده ها بامن ...

ساده‌ترین تبلور گل
شکوه مشترکی بود
که تصویر درخت را
به آسمان گره می‌زد ...

پنجره ها دست تکان می دهند
پیچکی دستها را به هم سبز کرده است
خنده ی آسمان،
آبی،
ابرها در افق ...
...

دومين جلسه‌ي در غياب نويسنده كه به نقد رمان گراف گربه اختصاص داشت ، در كتابسراي چيستا در كرج برگزار شد.
در آغاز جلسه احمد درخشان به خلاصه‌اي از داستان اشاره كرد و گراف گربه را اثري خواندني و قابل توجه دانست و افزود: گراف گربه به نوعي اختلاط ژانرهاي مختلف است. نويسنده از داستاني زندگي‌نامه‌اي به داستاني فانتزي، اسطوره‌اي و حتي پليسي و جنگي حركت مي‌كند. داستان با قصه‌گويي راوي به دختر كم‌سالش آغاز مي‌شود و همين تمحيد به او اجازه مي‌دهد واقعيت و اتفاقات واقعي و ذهني راوي و در جاهايي نويسنده را به زباني افسانه‌وار و اسطوره‌اي بيان ...

نخل در باد؛
سایه بر می دارد.
و تکه های نگاه
در حنا ؛ قرمز می شود
...

چند بار زیر لب تکرار می کنم. بلند تر می گویم. می شنوم که دارم می گویم بازکیاگوراب. چیزی به ذهنم نمی رسد. دوباره و باز بلندتر. بازکیاگوراب. اسم چیزی، شاید یک روستا. بعد فکر می کنم شاید اسم کتابی باشد که مدت ها قبل خوانده ام. یا یک فیلم سینمایی یا یک وسیله ی عجیب مثل بومرنگ، یا هر چیز دیگری. کتاب، روستا، روستا ...

شب بود. داشتم از تلویزیون فوتبال می‌دیدم. پشت به دیوار روی صندلی نشسته بودم. سمت راستم تلویزیون بود که صدایش را بسته بودم و سمت چپ پنجره‌ی نیمه باز. گاهی به مسیر توپ چشم می‌انداختم و گاهی از پنجره بیرون را می‌دیدم، درخت‌ها و گل‌های جلوی اتاق را. محوطه‌ی جلوی ویلا چمن‌کاری شده بود و جای‌جایش بوته‌های گل و گیاه کاشته بودند ...

رزا جمالی شاعری ست که در عین شکستن مرزهای زبانی و جنجالی بودن شعرش، از مرز شکنی های باب طبع روشنفکری بازاری ایران، خودداری شگفت انگیزی میورزد. برای نمونه و در این مقال، با نگاهی به نماد و عنصر "خدا" در شعر شاعر، میتوان به خوبی پی بُرد که شاعر از بکارگیری واژه ی خدا، نه تنها در شعرش ابایی ندارد که خدا، به عنوان عنصری دوستدار شاعر و یا دست آخر، بی طرف در شعرها حاضر میگردد. ...

شعر هر لحظه ممکن است ما را غافلگیر کند، درست مانند همین حالا که پس از هفت سال، مجموعه ی غافلگیر کننده ای را از جناب ریاحی می خوانم. به هر رو جهت واکاوی متن شعر و تلمذی بر نقدش سعی بر آن دارم تا پیش فرضها و داده هایم را در گوشه ای به امانت بگذارم، مگر بتوانم در مقام خوانش(گفتگو) با متن به افقی مشترک برسم. اگر هم گاهاً در جایی با پیش فرضها به سراغش بروم، تلاشم بر این خواهد بود که متن را بازآفرینی کنم.
...

کسی / از عبادت الف در تلاوتِ آیینه / می آمد
و مثل نوشیدنِ مُدام در لیوان
آسوده می نشست روی ابر
و شکل مبهم لاک پشت ها را / خراب تر می کرد ...