به روی جادهء واژه بیا قدم بزنیم
نگو که: «خسته ام آخر چرا قدم بزنیم ؟!»
تمام هستی «من» را گرفته این دنیا
بیا که تا ته دنیا «تو» را قدم بزنیم ...

" ميان شعر آوانگارد دهه 70 و شعر آوانگارد دهه 90 رابطه يي بينامتني وجود دارد: چراكه اغلب شعرهاي آوانگارد يك هدف را دنبال مي كنند و اين هدف عبارت است از كشف زيبايي هاي جديد و ايجاد تغيير در جهان زيستي، اما چگونگي ظهور و بروز آن و نيز چگونگي اجراي آن در شعرهايي كه در حوزه شعر آوانگارد توليد و عرضه مي شوند، با همديگر متفاوت است." ...

پرویز اسلامپور در سن 27 سالگی در ایران به شهرت رسید. تا آن زمان فعالیت مطبوعاتی داشت، سه مجموعه شعر منتشر کرده بود ، جریان شعر دیگر را در مقابله با شعر متعهد به همراهی چند شاعر بنیان‌گذارده بود وسپس به امضا کنندگان و مدافعان شعر حجم پیوسته بود. پرکار و شوریده سر و در همه زندگی اش تابو گریز بود. او پس از خروجش از ایران و انتخاب زندگی در فرانسه به همین پرکاری ادامه داد، تعدادی از آثارش را به همراه همسر فرانسوی" ان وی " و دوست سالیانش" پی یر" به فرانسه ترجمه کرد و ...

با امروز كه كارمندم،
پخش كننده‌ي اندوه در بطري‌هاي خالي
زندگي انگار آبشاري فرو مي‌آيد،
انگار گروه پرندگان در آبشار ...

سسیل لوید CecilieLøveidمتولد 1951از مهم ترین شاعران معاصر نروژ است . اولین کتابش را با نام "موست " را در سال 1972 منتشر کرد. و از آن زمان تاکنون در کنار شاعری؛ به طور حرفه ای به کارگردانی و نمایشنامه نویسی و نوشتن داستان پرداخته است و بیش از پنجاه کتاب منتشر کرده است ...

آفتاب بالاي بالا آمده، من روبروي اتاق توي كوچه ايستاده‌ام توي حياط كه افتاده توي كوچه‌اي كه حياط‌مان را بلعيده. كليدپيچ توي دستم عرق كرده، ميان هشتاد و يك دستم خطي مارپيچ افتاده، پر از سيلاب عرق، اگر جسارت آن را داشتم خودم را دست آن سيلاب مي‌دادم. ديگر توانايي آن را ندارم، ديدار ان كابوس آشوبگر، انگيزه‌اي به من بدهد كه در ناتواني‌ام بگندد. ...

با «لوا»ي سبز در دست
به «دو» مي رسد
از «دور»
دور دور
و از پشت برگ هاي غايب
مي گويد : «دالي» ! ...

ماه دلیلی برای غمگین شدن ندارد.
از زیر کلاه استخوانی اش خیره نگاه می کند.
به اینگونه چیز ها خو دارد.
سیاهی هایش جرق جرق می کنند و پا کشان می رود. ...

و از همین‌جورهاست که شاعری‌اَش شده
ماه را تا قرن حاضر آورده
- همین شعر را برای مثال -
و ماه تنها مشتی نمونه‌ خروار ا‌ست
حتّا ستاره‌ها! ...

بهار امسال
یخ ها تن به آب شدن نمی دادند
و رودخانه به انتهای قامتش خیره شده بود
امسال
درخت حس آن را نداشت
که دستان شکوفایش را
از جیب های سخاوتمندش / درآورد ...